گروه فرهنگی سراج24: این روزها و سالها هیچوقت برای مجاهدین خلق یا همان منافقان فراموش شدنی نیست، درست مثل سالهای میانی دهه 60. اگر منافقان آن روزها زخم سیلی محکم مردم و نیروهای امنیتی ایران اسلامی را خوردند و تار و مار شدند حالا و در این سالها متحمل سیلیهای پی در پی هنرمندان و سینماگران شده اند.
در این سالها هرکدام از کارگردانهای سینما به نوعی برای مخالفت با عملیات های بی رحمانه منافقان و آسیبی که به تمامیت و امنیت کشور زدند ادای دین کردند. بهروز شعیبی فیلم سیانور را ساخت، کمال تبریزی فیلم امکان مینا را ساخت، محمدحسین مهدویان هم سراغ فیلم سینمایی ماجرای نیمروز رفت. ماجرای نیمروز در سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم فجر جایزه بهترین فیلم را دریافت کند.
سید محمود رضوی تهیه کننده دو فیلم سیانور و ماجرای نیمروز بوده است. او پس از برگزاری نشست سالانه منافقان در پاریس که دو سه ماه قبل برگزار شد، توییتی را منتشر کرد و گفت که با این اتفاقات و با تاکید رهبر انقلاب بر انجام «کار تمیز فرهنگی»، امسال سه گانه خودش را علیه منافقان کامل میکند.
در میان این فیلم های سینمایی یک مستند هم بخوبی دیده شده و توانسته جامعه بسیاری از مخاطبان را با موضوع خاص و تصاویر شگفت انگیزش جذب کند. «فیلم ناتمامی برای دخترم سمیه» مستندی درباره پدری است که در سال 70 ایران را ترک کرده و به کانادا میرود. دختر او در سال 1376 برای بازدید از کمپ اشرف به عراق میرود اما دیگر نمیتواند به کانادا برگردد. پدر او مصطفی محمدی بارها برای بازگرداندن دخترش سمیه محمدی به این اردوگاه رفته اما موفق نشده است.
پدر سالها بهدنبال نجات دخترش از دست فرقه رجوی است. مصطفی محمدی عضو سابق گروهک منافقین که خود زمانی سمیه دختر 15سالهاش را به عراق و کمپ اشرف فرستاده بود، سالها است که بهدنبال راهی برای رهایی دخترش از سازمان تروریستی مجاهدین خلق است اما او با وابستگی دخترش به منافقین و بیمیلیاش برای بازگشت به محیط خانواده مواجه میشود. فیلم در چنین شرایطی به پایان میرسد، در شرایطی که پدر توانسته با زحمت دخترش را بعد از چند سال ملاقات کند و راه رهایی را مهیا کند اما حالا دیگر دخترش سمیه تمایلی به بازگشت ندارد. او کاملا تحت تاثیر ایدئولوژی سازمان منافقین قرار گرفته است و به خانوادهاش پشت میکند.
مصطفی محمدی پدر سمیه از مرحله به مرحله این تلاش فیلم گرفته بهامید روزی که با دخترش خاطرات آن روزها را مرور کند. فیلمبرداری این فیلم در کشورهایی از جمله عراق، کانادا، آلمان، فرانسه و سوئد انجام شده است. فیلم مصطفی ناتمام است. سمیه جایی در میان اردوگاه منافقان جا مانده و معلوم نیست چه چیزی در ادامه برای او رقم می خورد.
«سمیه» برای بسیاری از خانواده های ایرانی شناخته شده است چون این فیلم مستند بارها و با درخواست مردم از شبکه های مختلف سیما پخش شده است. این مستند با کارگردانی مرتضی پایهشناس جایزه بهترین فیلم سیاسی هفتیمن جشنواره فیلم مستند حقیقت را هم کسب کرد.
روز گذشته یک خبر رسانه های کشور را پر کرد. سمیه دختری که حالا 20 سال است از خانواده اش دور است و سرنوشتش را میان منافقان از پادگان اشرف در عراق تا اخراج از عراق و مهاجرت به آلبانی جستجو می کند، به کمیساریای عالی پناهندگان در آلبانی رفت و از سازمان مجاهدین خلق اعلام جدایی کرد. این اتفاق دو روز قبل افتاده است. سمیه بعد از 20 سال تصمیم گرفته تا از منافقین جدا شود. او حالا همه چیز را درباره منافقان میداند و دست به یک انتخاب مهم زده است. باید دعا کرد تا زودتر سمیه بتواند به آغوش خانواده منتظرش برگردد.